Een compliment geven. Vaak hoor je dat we dit meer zouden moeten doen. En hoe zou het zijn om het effectief véél meer te doen?
Stress-moment
Met mijn zoon van 9 blijft het toch elke keer spannend om te gaan fietsen. Hij kan het en weet zo goed wat wél en niet ‘hoort’. En toch blijft hij zo graag wiebelen en zigzag rijden, wat meer naar het midden van de straat rijden,… Hoeveel keer ik hem al gezegd heb om aan de kant te rijden!!! Sjonge jonge.Van stress gesproken. Ik creëer – vooraleer we vertrekken – ook bijna al het idee en de overtuiging dat het ‘weer zo zal zijn als anders’. Ik wil het niet, maar het loert om de hoek. Dus ik adem eens rustig vooraleer we de straat op gaan en ben benieuwd hoe het nu gaat zijn.
Richting
Eigenlijk is hij aan het zoeken en proberen. Wat kan, hoe vind hij het fijn, waar kan hij wél spelen, zonder handen oefenen en zigzag rijden op de fiets en waar niet? Ik krijg stress van dat gedrag. Hij experimenteert gewoon :-).
Hij heeft mij nodig om richting te krijgen. Richting die veilig is. Dus de ene moment roep ik het uit (of zeg ik het rustiger als het kan 😉 ): “Pas op! Aan de kant.”De andere moment zeg ik hem: “Sjiek gereden, man.” “Goed op tijd gestopt en gekeken.” “Ja, laat me hier je truukjes eens zien.”
Compliment
Een compliment geven is mee richting geven. Het is een deel van feedback. Je zet de spotlight op iets dat goed loopt. Je bekrachtigt de ander.
We zijn het niet gewoon om (veel) complimenten te geven. Waarom eigenlijk niet? Zijn we bang om slijmerig over te komen? Of hebben we niet gehoord en gezien hoe we dit kunnen doen? Hebben we het nooit geleerd? Zit deze manier van communiceren niet in onze cellen? We zeggen wél veel sneller als er iets niet goed loopt. Raar toch eigenlijk, niet?
We verwachten of hopen anderzijds wél (stiekem) op een goed woordje van onze verantwoordelijke, onze klant, onze partner. Gezien en erkend worden is namelijk een basisbehoefte van elke mens. Een compliment geeft hier vorm aan. Een compliment geven of ontvangen doet iets met je hart.
Het is niet moeilijk, het is gemakkelijk!
Een compliment
- gaat over kleine dingen,
- is écht, is authentiek,
- zeg je direct als het gedrag zich voordoet,
- is behapbaar.
Het gaat dus over kleine dingen die je direct zegt. Als het te groot is wat je zegt, komt het slijmerig en onrealistisch over bijvoorbeeld: “Jij bent de meest fantastische werknemer.”
Wel bijvoorbeeld:
- “Dat was een heel duidelijk verslag.”
- “Wat een vernieuwend idee zeg.”
- “Heel fijn om op deze manier samen te werken met jou.”
- “Oh, dank je om even gewoon te luisteren.”
Complimenten kan je niet genoeg geven. Twintig of dertig op een dag kan gerust. Je ziet of hoort verschillende mensen op een dag. Dus laat je gaan, bij elk van hen.
Experimenteer er eens mee zou ik zeggen.
Wat doet het gul zijn met authentieke complimenten met jou?
Effect
Hoe zou jij het vinden om van je collega’s, verantwoordelijke of partner écht gemeende en authentieke complimentjes te krijgen? Hoe zou een werkrelatie er uit zien als je je meer focust op het licht van en in de ander? Hoe zou de relatie met je kinderen er uit zien als je hun gedrag meer valoriseert?
We hebben allemaal erkenning nodig. Als je voelt dat het authentiek is wat de ander je zegt, dan kan het je raken. Het kan je een ontspannen gevoel geven. “Oef, het is goed zoals ik doe. Het is goed wie ik ben.”
En dat doet gewoon deugd!
Een klein gebaar met een grote impact.
Ongemakkelijk met ontvangen?
We zijn het niet gewoon om complimenten te geven. Maar met bovenstaande handvaten kunnen we dat nog gemakkelijk leren.
Complimenten ontvangen is een ander paar mouwen. Vaak zie je mensen zich ongemakkelijk voelen of direct een complimentje teruggeven of het afwimpelen… Ja, want als we het écht zouden toelaten, gebeurt er iets in ons hart. Er komt een emotie vrij. We worden (even) ontroerd. Er wordt iets van ons in de spotlight gezet. We worden gezien.
Je kan de ander ook een beetje helpen met het ontvangen. “Oefening baart kunst”: ook in het ontvangen. Dus door veel complimenten te geven, help je de ander ze te ontvangen.Je kan ook het ongemak benoemen: ‘Ik zie dat je er ongemakkelijk van wordt en toch blijf ik het zeggen omdat ik het écht vind.’De ander kan reageren met: ‘Ja, maar het is toch normaal dat ik op tijd kom op de vergadering.’ ‘Ja, en toch waardeer ik het.’ De herhaling kan voldoende zijn om het toe te laten.
Als je er zelf ongemakkelijk van wordt, kan je eens rustig ademen en verder niks. Je zwijgt even en laat het toe. Je kan ervaren wat het met je doet.
Hoe reageert je lichaam hierop?
Affectief communiceren
Een compliment geven is affectief communiceren. Je geeft met je woorden uiting aan iets wat jou raakt, aan iets wat jij fijn vindt. Je benoemt het. Zo raak je de ander. En dat heeft dan weer invloed op jou.
Als we complimenten geven en ontvangen, geven we onszelf en de ander momenten die op een diep niveau veel betekenen. Onze cellen reageren. Er is erkenning. Het is affectief voedend moment. Een moment dat deugd doet en wat jezelf en de contacten met anderen beïnvloed.
Samen met mijn kinderen geven we regelmatig aan de ontbijttafel eerst onszelf een compliment en dan één aan de ander. Heel fijn om je dag mee te starten.
Doe je mee?
